Erbo-di-mousco
Epipactis helleborine subsp. tremolsii
Orchidaceae
Nom en français : Épipactis de Tremols.
Descripcioun :Aquesto meno d'erbo-di-mousco trachis dins li relarg secarous e caud (adré), ounte èi coumuno memo s'èi pas toujour determinado. Se destrìo dóu tipe bonodi, en mai dóu mitan, si gròssi fueio larjo, sarrado, oundado e plegado en cournet (fotò).
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Relarg à jóuinis aubret
- Pinedo
- Tepiero seco
- Garrigo
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Epipactis helleborine subsp. tremolsii (Pau) E.Klein, 1979
Barbulo-ounglo-d'aucèu
Barbula unguiculata
Pottiaceae
Nom en français : Barbule ubiquiste.
Descripcioun :Aquelo mousso coumuno au nostre trachis sus lou sòu e sus lis endré ounte i'a un pau de terro. I'agrado li liò dubert e lou lume. Fai facilamen d'espouroufite à la primo. Se recounèis subretout à sa fueio acabado pèr uno pouncho emé de bord recurva. Lou boursèu èi d'un verd un pau sourno alor que la couifo se trovo èstre longo, la sedo èi roujo. Dedins li dènt dóu peristome soun peréu longo e espiralado.
Usanço :Es proche d'àutri meno dóu meme gènre, coume Streblotrichum (Barbula) convoluta pu pichoto qu'a ges de longo pouncho e peréu li fueio soun plano. Se pòu engana tambèn emé d'àutri Potiaceae.
Port : Acroucarpo
Taio : 0,5 à 2,5 cm
Fueio : 1 à 2,5 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Barbula
Famiho : Pottiaceae
Ordre : Pottiales
Coulour de la flour :
Petalo : 1 à 1,5 cm
Ø (o loungour) flour : Espiralado, fino
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Sòu
- Bord de camin
- Muraio emé terro
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
e Mieterrano
Ref. sc. : Barbula unguiculata Hedw., 1801